Przychodzi ten moment, kiedy trzeba wracać do domu. Myślę sobie, że gdybyśmy mieli własnego kampera to pewnie zostalibyśmy ciut dłużej np. w Toskanii. Ale z drugiej strony pewien niedosyt również jest ważny, bo jest po co wracać, jest chęć na więcej.

Długo się bijemy z myślami czy teraz robić mini przerwę czy w kolejnym miejscu. Jednak obecny kemping jest na tyle spokojny i pusty, że przedłużamy tu pobyt o dodatkowy dzień.

Jesteśmy trochę jak żółw, zresztą dzieci nazywają nas żółwiem, głównie dlatego, że mamy “na plecach swój domek”, ale ja też widzę drugie dno – nie poruszamy się zbyt szybko 🙂 Raz, że kamper jest wolniejszy, dwa, że jakoś dogrywamy nowe schematy jazdy z dziećmi, bo te sprzed roku nie działają tak dobrze. A z trzeciej strony – czy nam się gdzieś spieszy? 🙂

Tak naprawdę to dopiero dzisiaj zaczyna się nasza podróż. Już wiemy, że nie będziemy zbyt szybcy 🙂 Kamper nie ma takiej mocy, jest głośniejszy, no i duży. A jednocześnie już go uwielbiamy! Wszyscy 🙂

Od wielu dni odliczamy chwile do wakacji. Dzieci na dzień dziecka dostają plastikowe kampery i jeżdżą nimi po domu, my kompletujemy ostatnie drobiazgi, które musimy dokupić.