Girona bardzo przypadła nam do gustu. Z pozoru spokojna, ale wieczorem tętni tu życie (szczególnie to kulinarne) i można naprawdę smacznie zjeść, A dodatkowo jest malownicza, godzinami można spacerować po murach Girony lub siedzieć na brzegu, połowicznie wyschniętej, rzeki podziwiając ryby.
Kolejny odcinek „od kuchni”… czyli o tym, jak radzimy sobie z głodem w czasie hiszpańskiej sjesty. Kiedy wszystkie knajpy i restauracje są zamknięte, to najlepiej wybrać się do piekarni lub cukierni.
Aix-en-Provance zwane jest miastem tysiąca fontann i nie ma w tym stwierdzeniu nawet odrobiny przesady. Nas jednak najbardziej zafascynował targ pełen oliwek, owoców morza i wyrobów z lawendy oraz wystawiane wieczorami przy głównej ulicy stragany z prawdziwie francuskimi rarytasami. Nam udało się kupić miód z lawendy, tak trochę na pocieszenie, ponieważ gdybyśmy przyjechali kilka tygodni wcześniej, może udałoby się nawet zobaczyć kwitnące pola lawendy, których w tej okolicy nie brakuje. Jednak pod koniec sierpnia lawenda była już zebrana.
Aix-en-Provence, niewielkie francuskie miasteczko leżące dosłownie rzut beretem od Lazurowego Wybrzeża, cieszy się dużą popularnością wśród turystów. I to z kilku powodów. Słynie jako miejsce gdzie zaczyna się Prowansja i bajecznie kolorowe lawendowe pola. Bywa także całkiem zasłużenie nazywane miastem tysiąca fontann. Wreszcie to tutaj tworzył swoje obrazy Paula Cezanne. Ma się wrażenie, że swoimi atrakcjami Aix-en-Provance mogłoby obdarować kilka większych miejscowości.
Miały być pola pełne lawendy, czyli krajobraz, jak z każdej prowansalskiej pocztówki. Niestety lawenda przekwitła (koniec sierpnia), za to trafiliśmy na piękne gaje oliwne i winnice. Winorośle uginały się pod ciężarem dojrzewających owoców, a oliwki kryły się wśród niepozornych listków w uroczym gaju.
Dużo jeździmy samochodem podczas naszej wyprawy i dzisiaj zebrało nam się na takie niewielkie podsumowanie „drogowego szaleństwa”. Włosi jeżdżą chaotycznie, a Austriacy bardzo przepisowo. Zresztą obejrzyjcie film, prócz ruchu drogowego jest też o winnicach. 🙂
Byliśmy już rano na targu, na którym można kupić świeże owoce, warzywa czy owoce morza, ale będąc w Nicei, warto też zajrzeć do sklepu. Oczywiście,
Czasem można być mniej poważnym. 🙂 Dzisiaj taki właśnie odcinek, a w zasadzie w niepoważnej scenerii, ale też będą tematy kulinarne, porozmawiamy o miodach i o targach. Swoją drogą, napiszcie, jakie miody najbardziej lubicie. My w Prowansji kupiliśmy miód z lawendą, ale tak normalnie, w domu, jemy miód z mlecza (tak!) i jest pyszny!
Do Monako wybraliśmy się na jedno popołudnie. Dojazd z Nicei zajmuje pociągiem niewiele ponad 20 minut (koszt biletu w dwie strony to ok. 7 euro). Pierwsze co nam przyszło do głowy, to przejść się szlakiem ulicznego toru Formuły 1. Raz w roku ulice są zamykane i odbywa się na nich Grand Prix Monako.
Monako już od pierwszej chwili nie pozostawia wątpliwości, że jest stolicą luksusu. Wychodząc z dworca kolejowego (klimatyzowanego!) niemal wpada się na port wypełniony po brzegi ogromnymi jachtami i łodziami. Po ulicy, tej samej która co roku służy za tor uliczny wyścigów Formuły 1, co chwila przejeżdżają sportowe samochody rodem z filmów sensacyjnych. Ryk silników Ferrari czy Lamborghini towarzyszył nam w zasadzie przez cały czas.
Będąc w każdym nowym miejscu, nie tylko kraju, ale po prostu mieście, lubię zaglądać na okoliczny targ czy do sklepu. Spotkałam się z opinią, że to właśnie od targu powinno rozpocząć się zwiedzanie i… coś w tym jest. Lubię poznawać lokalne produkty, przyglądać się cenom i zobaczyć jak codziennie rano mieszają się turyści z normalnymi kupującymi na takim targu. Tym razem zabieram Was na targ w Nicei.
Dzisiaj zapraszam Was na zabawny, troszkę niepoważny film ukazujący kulisy naszej wyprawy. Czasem nagranie jednego materiału wymaga dużej gimnastyki, ale jak się coś lubi to robi się z przyjemnością 🙂
Podczas naszej podróży musieliśmy dotrzeć na Lazurowe Wybrzeże, a dokładniej do Nicei. Na pewno zabierzemy Was na tutejszy targ, ale dzisiaj zabieramy na spacer po mieście. Jest upalnie, termometr pokazuje minimum 39°C, świeci mocne słońce i tylko lekki wiatr od morza troszkę ratuje nas w upale 🙂
Za dnia Florencja tętni życiem, jest tłum turystów i cała masa wycieczek, trudno znaleźć odrobinę cienia, więc co chwilę chowamy się w jakiejś kawiarni, w cieniu parasola na małą szklankę wody. Florencja jest na tyle niewielka, że piechotą można dojść niemalże wszędzie.
Pewnie nie każdy z Was wie, że Włochy są krajem Nutelli. To tu powstał ten znany czekoladowo-orzechowy krem, a w dodatku to tu spotkacie go na każdym kroku i w różnych kombinacjach.
Do Florencji przyjeżdżamy pod wieczór, zaczyna zmierzchać. Rozbijamy szybko namiot na polu namiotowym na samym wzgórzu i idziemy na miasto. Zachodzi słońce, a ze wzgórza, z Placu Michelangelo roztacza się fantastyczny widok na cała Florencję. Widać Stary Most z charakterystycznymi zawieszonymi domkami, widać kopułę Katedry Matki Boskiej Kwietnej, która jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych miejsc Florencji.
Tym razem zapraszam Was na spacer po Rzymie starożytnym i tym nowoczesnym. Zajrzymy na Forum Romanum i Palatino a potem uliczkami tego ogromnego, tętniącego życiem miasta przejdziemy się troszkę bez celu w sobie tylko znanym kierunku 🙂
Watykan. Państwo miasto, miejsce, które trzeba zobaczyć, tym bardziej, jeśli jest się w Rzymie. Watykan jest niewielki, tajemniczy i pełen turystów. Warto tu zajrzeć do Muzeum Watykańskiego i Bazyliki św. Piotra, która jest drugą co do wielkości budowlą tego typu na świecie i… zachwyca!
Dzisiaj zapraszam Was na krótki film po naszej wizycie w Rzymie, właśnie odkryliśmy uroki tego miasta w świąteczne sierpniowe dni, gdzie nie sposób nic kupić. 🙂
Rzym nocą jest jeszcze piękniejszy niż za dnia, po pierwsze wszystko jest efektowanie podświetlone a po drugie jest bardziej przyjazna temperatura, bo nocą nie ma takich upałów jak za dnia.
Rzym jest fantastycznym miastem, odkąd tu przyjechaliśmy wiem, dlaczego nazywa się miastem wiecznym. Tu starożytność miesza się z innymi epokami w tym z nowoczesnością. Obok Koloseum biegnie ruchliwa ulica, a za z ulicznym gwarem graniczy ogrodzone Forum Romanum. A dzisiaj zabieramy Was na spacer po Rzymie, choć głównie skupimy się na Koloseum.