Choć nasza wyprawa jest dopiero na półmetku i dopiero co byliśmy w czeskiej Pradze, potem w Wiedniu… niedawno dojechaliśmy do Włoch, by zrobić kółeczko, a teraz jesteśmy w południowej Francji, to dzisiaj dzielimy się z Wami kilkoma kosztami. Trudno mówić o całej podróży, bo to dopiero połowa i każdy podróżuje inaczej, ale takich różnych kosztów jest sporo. 🙂
Odwiedziliśmy miasto, w którym stanęło życie, przynajmniej to widziane z zewnątrz, bo przecież gdzieś żyją ci ludzie, którzy byli tu wcześniej. Kiedy w wiadomościach czyta się o kataklizmach, o trzęsieniach ziemi, które nawiedzają różne rejony to przez kilka dni każdy żyje tymi informacjami. Jednak po miesiącu, po pół roku a już tym bardziej po ponad dwóch latach mało kto o tym wspomina. Byliśmy w L’Aquili, miasteczku w rejonie Abruzja we Włoszech i tu naprawdę świat wygląda jakby zatrzymał się te 2 lata temu podczas trzęsienia ziemi.
Czy można sobie wyobrazić bardziej romantyczna scenerię na śniadanie niż włoska plaża o poranku? 🙂 Do Ankony dotarliśmy dość późnym wieczorem, po noclegu w samochodzie (to prawie jak pod gwiazdami) rano z przyjemnością zjedliśmy słodkie śniadanie na plaży. A wcześniej cappuccino we włoskiej piekarni przy jednym malutkim stoliku razem, na przysłowiowej jednej nodze, w towarzystwie Włochów.
San Marino zachwyca już na samym początku swoimi krętymi drogami. San Marino to malutkie państwo położone na górze. Wjazd na sam szczyt, do zamku prowadzi przez serpentyny wokół góry, za to ze szczytu zobaczycie piękną panoramę nie tylko San Marino, ale i okolicznych włoskich miast (np. Rimini) a także oddalone o ok. 30 km morze.
San Marino jest piękne, po wjeździe krętymi uliczkami na sama górę będziecie mogli podziwiać piękną panoramę okolic. Dzisiaj nasze wspomnienia z San Marino.
Lubię obserwować ludzi przy codziennych czynnościach, we Włoszech, szczególnie latem polecam Wam przysiąść przy ulicy i poobserwować zachowanie Włochów. Jak jeżdżą rowerami, skuterami i samochodami. Można wiele się dowiedzieć o ich zwyczajać a jednocześnie dostrzec całą masę pozytywnych emocji.
A w Rimini to była najpiękniejsza plaża! Gorąca, z miękkim piaskiem i gorącą wodą 🙂 I było senne miasteczko, które dopiero pod wieczór budziło się ze swojej sjesty. I były piękne palmy i okiennice, które chroniły wnętrze domu przed nadmiernym słońcem…
Pierwsze chwile w Rimini nasuwały jedno pytanie – dlaczego tu tak pusto? Ale gdy doszliśmy na piękną, gorąca plażę to wszystko stało się jasne – tu są wszyscy i grzeją się na piasku oraz kąpią w morzu.
Nasze plany zakładają, że wyprawa ma trwać dwa miesiące, ale już teraz, po 3 tygodniach, zebrało się tyle materiałów filmowych, że postanowiłam zaprezentować Wam co zabawniejsze momenty z naszych nagrań. 🙂 Ogromną frajdę sprawia nam dzielenie się z Wami naszymi relacjami na żywo i przygotowywanie kolejnych filmów. Stąd dzisiaj troszkę zabawny film ukazujący kulisy, tego co dla Was nagrywamy. Miłego oglądania.
Pół senne miasteczko pomiędzy Werona a Bolonią to idealne miejsce na chwilę wytchnienia w trakcie podróży. Po pięknej Wenecji i zakochanej Weronie, Reggio Emilia okazuje się bardzo spokojne, niewielkie a jednocześnie urocze.
To jedno z najbardziej romantycznych miast, które codziennie odwiedzają turyści. W szczególności ci zakochani, którzy chcą wyznać sobie miłość lub złapać za pierś posąg Julii w celu zyskania szczęścia w miłości.
A dzisiaj nasza krótka pogawędka z Nicei, z pięknego Lazurowego Wybrzeża. O wymarzonym śniadaniu, o miejscu do mieszkania, o bułkach, o Monako… i wszystko z lekkim przymrużeniem oka. 🙂 Zapraszam na film.
Chyba nie ma dnia by pod balkonem Julii w Weronie nie gromadzily się tłumy turystów. Choć na filmie czy w wyobrażeniach niewielki placyk pod słynnym balkonem, gdzie Romeo śpiewał Julii serenady, bywa kameralnym miejscem spotkań, to w rzeczywistości jest tu bardzo tłoczno. Co oczywiście nie zniechęca zakochanych do wyznawania miłości w tym romantycznym mieście jakim jest Werona.
Pewnie każdy z Was słyszał tę nazwę i pewnie kojarzy ją głównie ze szkłem. I w sumie słusznie, bo Murano to wyspa leżąca na lagunie nieopodal Wenecji i słynie głównie ze szkła.
Wenecja zachwyca! Jeśli nie mówiłam jeszcze, jak bardzo podoba mi się gubienie się w gąszczu tutejszych wąskich uliczek, przechodzenie nad kolejnymi kanałami i podziwianie gondoli…
Wenecja to jedno z tych miejsc, do których na pewno wrócimy. Może o innej porze roku, może wtedy będzie jeszcze bardziej tajemniczo? Bo Wenecja jest magiczna, szczególnie jeśli odejdzie się od centrum, od głównych szlaków turystyczny, a raczej zajrzy się w mniejsze uliczki.
Uwielbiam zaglądać do sklepów spożywczych w miejscach, które odwiedzam. Na pozór codzienne, często na swych półkach skrywają wiele pysznych produktów, które pozwalają lepiej poznać kuchnię danego regionu. We Włoszech, a szczególnie w Wenecji, zaglądanie do niewielkich spożywczych marketów to wielka frajda.
Pierwsze spotkanie z Włochami, a dokładniej z Wenecją jest jak najpyszniejsza uczta dla podniebienia. Tu każde danie przesycone jest słońcem i smakiem, wszystko jest pyszne. Jeśli nie wiecie na co się zdecydować to najlepiej na wszystko 🙂 Dzisiaj krótko o pysznym jedzeniu, czyli co jeść w Wenecji.
Dzisiaj zapraszam Was na spacer po słonecznej Wenecji, po niezliczonej ilości uliczek, po mostkach nad kolejnymi kanałami. Będzie pięknie, romantycznie i… bardzo smacznie.
Jakie są nasze pierwsze odczucia po przybyciu do Włoch? Zobaczcie na filmie, tu życie kręci się zupełnie inaczej niż w uporządkowanej Austrii, tu wszystko jest takie pozytywnie roztrzepane! Włoski klimat jest super 🙂
W Wenecji można wydać majątek na rzeczy, które chce się stąd przywieźć. Mi oczywiście najbliższe sercu są wszelkie kulinarne specjały, choć nie ukrywam, że w stronę karnawałowych masek spoglądam z ogromną radością 🙂