Bywa, że wieczorem marzę by moje dzieci już słodko spały. Bym miała te kilka chwil dla siebie. Moje dzieci faktycznie dość szybko zasypiają, ale poprzedzone jest to sporymi przygotowaniami. Dzisiaj o jednej ważnej rzeczy, która bardzo zbliża. Polecam wam ją wprowadzić jeśli jeszcze tego nie robicie.
Czy jest jeden słuszny, niezawodny sposób na naukę korzystania z nocnika? Zobaczcie, jak nauczyć dziecko siusiać samodzielnie i pozbyć się pieluch.
Co to jest integracja sensoryczna i czemu jest taka ważna? Czemu niektóre dzieci uspokajają się po masażu, inne są niesamowicie wrażliwe na dotyk? Są dzieci, które ciągle płaczą, są takie, które mają chorobę lokomocyjną, a i takie co wyjątkowo lubią się kręcić? I choć wymienione rzeczy zdaje się nie mają ze sobą związku to jednak łączą je zmysły, a dokładniej ich odbieranie. I właśnie to jest integracja sensoryczna, sposób, w jaki mózg analizuje i interpretuje bodźce.
Jeśli wasze dzieci nie przepadają za myciem włosów to polecam wam sposób, który nazywa się: “magiczny ręcznik” 🙂 To dzięki niemu myjemy włosy już od dawna bez żadnych niespodzianek i strachu. Wcześniej na nic zdały się różne ronda kąpielowe, daszki, konewki i inne cuda 🙂
Nie przestanie mnie zadziwiać, jak czas szybko biegnie. Półtora roku szczęścia, trudu, wyzwań. Obok mnie biega półtoraroczny szkrab, z którym można się dogadać, który słucha, rozumie, poznaje świat. Co potrafi 18 mc dziecko? O tym dzisiaj.
Nagle w domu mam małego rozrabiakę, z którym można pogadać, a przynajmniej jakoś się dogadać. Wykona proste polecenia, pokaże lub powie co chce. Chodzi, świetnie się bawi. Jest takim przedszkolakiem w wersji mini, na początku swojej drogi. A to dopiero niecałe 1,5 roku. 17 mc życia dziecka – co tam się dzieje?
Dziecko z każdym dniem więcej rozumie i więcej chce wyrazić. Nie ma co ukrywać, że mijający miesiąc upłynął pod znakiem słowa “nie” 🙂 To taki etap, oczywiście potrzebny, rozwój, dorastanie, ale nie ma co ukrywać, że to NIE bywa często męczące. A co jeszcze u 16 mc malucha? Zapraszam na wpis o rozwoju dziecka.
Od pierwszych kroków do samodzielnych, długich spacerów zawsze mija trochę czasu. I tak oto mam dwoje małych dzieci, z którymi mogę iść za ręce na spacer. Co raz częściej w tym samym kierunku 🙂
No dobrze, mam tutaj małego człowieczka, który jest już taki “duży”, roczek za nami, kroczki za nami, a teraz przed nami bunt. Pamiętam, że chyba w dość podobnym czasie przechodziliśmy bunt starszaka i powiem Wam jedno – bunt dwulatka to przy tym pikuś. A może to już bunt dwulatka haha?
Ten 13. miesiąc był u nas przełomowy, wiele rzeczy się wydarzyło w świecie małego człowieczka, wiele jest niby takich samych, ale jest jakoś inaczej. Dorasta to moje małe dziecko 🙂 Jest co raz fajniej.