W sumie nigdy nie analizowałam co będzie, gdy skończę 30 lat. Może mi się czasem wydawało, że będę stara/nadal młoda. Ale tak się jakoś utarło, że wiek 30 lat postrzegany jest jako pewien kryzys, przełom lub cokolwiek innego. Jak się czuję jako 30 letnia kobieta? Całkiem fajnie!

Nigdy nie rozmyślałam za bardzo o moich 30 urodzinach. Może gdzieś tam oczami wyobraźni wydawało mi się, że będzie poważna dziewczyna w garsonce, mająca satysfakcjonującą pracę dajmy na to w banku, może dziecko, mąż. Taki utarty schemat.

A dziś mogę powiedzieć, że jest bardzo radosna dziewczyna, ubrana w niepoważną koszulkę z kotem, dzieckiem na barana, drugim za rękę, całująca się równie namiętnie ze swoim mężem, jak kilka lat temu. Mająca fajną pracę, książkę, która zaraz się ukaże. I jest jej dobrze 😉

Co myśli 30 letnia dziewczyna? Że to fajny wiek. Jest bardziej pewna siebie, niż dziesięć lat temu. Wie co chce robić. Nie boi się podejmować wyzwań czy nie robić czegoś tylko dlatego, że tak wypada.

Jest bardziej pewna siebie, swojej kobiecości oraz seksualności. Wie jakie ma atuty i co warto podkreślić. Nie wstydzi się jak nastolatka, wie, że ma fajne ciało nawet jeśli minimalnie niedoskonałe. Lubi siebie.

Wie, że rodzina jest najważniejsza choć jeszcze parę lat temu na słowo dziecko wcale nie biło jej mocniej serce. Teraz kocha najmocniej te swoje maluchy.

Wie, że w tym całym szaleństwie musi choć chwile znaleźć dla siebie. I lubi to.

Nie musi już zarywać nocy dla pracodawcy, ani uczyć się po nocach. Teraz zarywa noce bo chce lub bo musi karmić. No dobrze, ta trzydziestoletnia dziewczyna jest trochę bardziej zmęczona niż dziesięć lat temu haha, ale to chyba jedyny minus.

Ogólnie to wydaje jej się, że to bardzo fajny wiek ta trzydziestka 😉

A u Was?