Na koniec naszej podróży przyszedł czas na podsumowanie tego co zobaczyliśmy, gdzie byliśmy i ile przejechaliśmy. Gdzie nam się podobało, a co nas rozczarowało? Tegoroczny wyjazd to tak naprawdę Italy Trip, bo prawie całe 3 tygodnie spędziliśmy we Włoszech 🙂
Przychodzi ten moment, kiedy trzeba wracać do domu. Myślę sobie, że gdybyśmy mieli własnego kampera to pewnie zostalibyśmy ciut dłużej np. w Toskanii. Ale z drugiej strony pewien niedosyt również jest ważny, bo jest po co wracać, jest chęć na więcej.
Nie wiem, jak to się stało, ale coś źle policzyłam i okazuje się, że mamy jeszcze jeden dzień 🙂 Mieliśmy już dzisiaj ruszać w stronę Wiednia, a tutaj rano zerkam w kalendarz i krzyczę: “Michał, mamy jeszcze jeden dzień we Włoszech!” 🙂
Planując nasz wyjazd bardzo chciałam by urodziny Michała zmieściły się w terminarzu, ba, nawet tak układaliśmy rezerwację by nie wypadły na trasę 🙂 To miał być ten dzień, gdzie świętujemy. I to jest właśnie dzisiaj!
Do Sirmione mamy zajrzeć przelotem, tak trochę w drodze, na lody. Okazuje się jednak, że zostaniemy tu na cały dzień. Dzisiaj o tym, dlaczego Sirmione nie skradło mego serca, przynajmniej póki co.
Chciałam tu przyjechać odkąd jakiś czas temu ktoś mi o Gardzie opowiedział. I teraz leżę sobie nad jeziorem, podziwiam widok na odległe góry i pisze wiadomość do tej osoby, że faktycznie jest pięknie. Cudownie!
Dziś wyjątkowo zacznę od nocy. Ruszamy z Levanto gdzie zatrzymaliśmy się na zwiedzanie Cinque Terre. Jest późno i ciemno. Kamper super się wspina uliczkami pod górę, potem jedziemy chwilę autostradą i zjeżdżamy w bok. To takie niewielka, podrzędną drogą górska w kierunku Parmy.
Wstajemy rano i po śniadaniu robimy szybki przegląd parkingów i postojów w okolicy Cinque Terre. Bardzo chcę tam pojechać. Niby z Pizy możemy dojechać pociągiem do La Spezia i potem do któregoś z miasteczek Cinque Terre, ale po wczorajszej przygodzie z autobusem wolimy podjechać jak najbliżej celu
Budzimy się rano, jemy śniadanie i ruszamy na podbój Volterry. A potem w planach mamy Pizę. Czy coś nas powstrzyma?
W nocy jest niesamowicie ciemno. Niebo jest pełne gwiazd, a gdzieś słychać tylko odgłosy zwierząt. Budzimy się w Toskanii!
Budzimy się, za oknem słońce, ale ciut chłodniej niż w Rzymie, bo zamiast 35C mamy “tylko” 25 C, co nagle wydaje nam się takie “orzeźwiające”. Dzisiejszy dzień mamy skończyć w toskańskim miasteczku, ale gdy to piszę to wiem, że skończymy w innym, kąpiąc się w termalnym jeziorku. Tak wygląda raj! Jest pięknie! Ale od początku.
Rzymu miało nie być na trasie naszych tegorocznych wakacji, ale jest! 🙂 Przyjechaliśmy tu na wariata by pokazać dzieciom Koloseum. Z mniejszych, spokojnych włoskich miasteczek wpadamy wprost do tętniącego życiem, bardzo obleganego Rzymu.
Plan jest dobry. Ruszamy rano, a późnym popołudniem mamy dotrzeć do Rzymu. Rzym mieliśmy w tym roku pominąć, zupełnie niespodziewanie uznaliśmy, że jedziemy. Zatem nasz nowy plan jest niezły, a jednak nie wszystko idzie tak, jak sobie wymarzyliśmy.
Długo się bijemy z myślami czy teraz robić mini przerwę czy w kolejnym miejscu. Jednak obecny kemping jest na tyle spokojny i pusty, że przedłużamy tu pobyt o dodatkowy dzień.
Dzisiaj w planach mamy zwiedzanie Asyżu. Pogoda zapowiada się upalnie, ale damy radę! Dlaczego Asyż? Bo podobno to piękne miasto! To raz. A dwa. Jest to miasto Świętego Franciszka, to tu, nawet niewierzący mogą poczuć dużo dobrej energii.
Chcemy zobaczyć Asyż, bo podobno piękny. Jest na naszej początkowej liście miejsc do zobaczenia podczas tej podróży, choć póki co te początkowe plany wywróciliśmy do góry nogami m.in dlatego, że jedziemy w drugą stronę niż planowałam 🙂
Nie wiem czy napisać dopiero tydzień czy już tydzień, bo tyle się wydarzyło, że tracę poczucie czasu 🙂 odpoczywamy chwilowo nad morzem, jemy lody i włoskie sery.
Niedaleko Ancony, zaraz nad samym morzem leży Marcelli. Niewielkie włoskie miasteczko z niewielkimi restauracjami, sklepami czynnymi tylko w określonych godzinach i pięknym morzem. Woda jest tu lazurowa, w oddali widać miasto Numana. Podoba mi się tutaj tak samo, jak 6 lat temu. Różnica jest tylko taka, że wtedy byliśmy we dwójkę, a teraz we czwórkę 😉
Plan był taki: siedzimy nad morzem i się lenimy. Ale plany są po to by je zmienić 🙂
Jesteśmy we Włoszech! Budzi nas tutejsze słońce i dzwony. Co dalej? 🙂 Jeśli chcesz być na bieżąco to zapraszam na nasz pamiętnik z podróży. Piszę go zazwyczaj w samochodzie, jadąc autostradą.
Jesteśmy trochę jak żółw, zresztą dzieci nazywają nas żółwiem, głównie dlatego, że mamy “na plecach swój domek”, ale ja też widzę drugie dno – nie poruszamy się zbyt szybko 🙂 Raz, że kamper jest wolniejszy, dwa, że jakoś dogrywamy nowe schematy jazdy z dziećmi, bo te sprzed roku nie działają tak dobrze. A z trzeciej strony – czy nam się gdzieś spieszy? 🙂