Nie planowaliśmy odwiedzać tego niewielkiego miasta jakim jest Bragança, zawitaliśmy tu troszkę przez przypadek, szukając noclegu w drodze do Hiszpanii jadąc z Porto. Zawitaliśmy tu i… zostaliśmy zauroczeni tym miejscem. Jeśli jest jakieś jedno słowo, którym można opisać to miejsce to powiedziałabym, że jest tu sielsko. Naprawdę. Bardzo lubię takie spokojne klimaty, niewielkie domy skąpane w słońcu, kury, piejące koguty i taki cichy szum drzew.
Braganca, zamek, słońce i my. Tu jest naprawdę pięknie i spokojnie, dlatego dzisiaj zabieramy Was na spacer, zobaczcie migawki z tego miejsca.
Porto jest urocze, naprawdę! Bardzo nam się tu spodobało. Niska zabudowa i wszędzie kafelki zamiast zwykłych tynków, urocze balustrady balkonów i wiszące za oknem pranie. Niektóre budynki wyglądają, jakby miały się rozpaść od większego podmuchu wiatru. Mijając sklepy możecie poczuć zapach suszonej ryby, dorsza, bacalhau. Wielkie płaty ryb piętrzą się na ladach, nawet w najmniejszych sklepikach. W tym upale wszędzie pachnie rybami, a przechodząc przy sklepach typowy rybnych można aż omdleć od intensywnego zapachu, który mocno drażni nos.
Porto to niezwykle urocze portugalskie miasto, przyznaję, że zachwyciło nas bardziej niż Lizbona. Choć miejscami podobne. Również tutaj wszędzie schodzi lub wchodzi się pod górkę a domy wyłożone są kolorowymi kafelkami i czerwono-pomarańczowymi dachówkami. W promieniach słońcach wygląda to wszystko jak z obrazka.
Zwiedzanie Lizbony tramwajem, szczególnie dzielnicy Alfama, jest wyjątkowo przyjemne. Trzeba tylko wsiąść na pętli, by zając dobre miejsce, które umożliwi podziwianie miasta z pozycji siedzącej, przez otwarte okno. Tylko uwaga! nie wychylajcie się, tramwaj czasem jedzie tak blisko ścian czy latarni, że można się uszkodzić. Zresztą zobaczcie dzisiejszy film – urocze żółte tramwaje, wąskie uliczki i wszędzie górki.
Będąc w Lizbonie warto na chwilę oderwać się od zwiedzania zabytkowej Alfamy i Belem i zajrzeć do nowoczesnej części miasta. Polecam spacer po Parku Narodów
Lizbona jest nietypowym miastem, przynajmniej wyróżnia spośród innych miejsca na mapie naszej podróży po Europie. Wszędzie niska zabudowa i dość obskurne, obdrapane tynki, ale jednocześnie tkwi w tym jakiś magiczny urok. W tym praniu wywieszonym za okno, w dachówka a przede wszystkim dopiero tu poczułam fado. Fado to nostalgiczna muzyka, która tu, w Portugalii, w Lizbonie, rozbrzmiewa z niemal każdego zakątka. I muszę Wam powiedzieć, że Lizbona i fado pasują do siebie idealnie. Lekko smętne a jednocześnie pociągające.
Vinho Verde, sery, babeczki i ośmiornica. Ach tu ośmiornica jest łatwiej dostępna niż kurczak haha 🙂 Dzisiaj po prostu nasze codzienne zakupy w Lizbonie, coś
Lizbona całkowicie różni się od innych miast na naszej trasie. Szczególnie dzielnica Alfama zwraca uwagę. Niska zabudowa, czerwone dachy i zewsząd rozchodząca się nostalgiczna muzyka fado. Ach i te tramwaje! One jeżdżą dosłownie na styk, mijając tramwaj trzeba się nieraz przytulić do budynku. W Lizbonie znajdziecie też liczne cukiernie sprzedające pyszne wypieki. Wszystkie bardzo słodkie!
Z naszej podróży przywieźliśmy sporo skarbów, niebawem opublikuję film ze smakołykami, które przebyły kilkaset, a niektóre kilka tysięcy kilometrów z nami w samochodzie, by teraz, jesienią, cieszyć nasze podniebienia. Za to dzisiaj film nie o jedzeniu, a o innych zakupach, o talerzach i zastawie stołowej i wszystkim, co związane z dekoracją.